Форма входа

Категории раздела

Мои файлы [16]

Поиск

Наш опрос

Оцените мой сайт
Всего ответов: 3

Друзья сайта

  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz
  • Статистика


    Онлайн всего: 1
    Гостей: 1
    Пользователей: 0
    Пятница, 29.03.2024, 15:12
    Приветствую Вас Гость
    Главная | Регистрация | Вход | RSS

    Мой сайт

    Каталог файлов

    Главная » Файлы » Мои файлы

    Чую цябе (аповесць) 1999-2000 гг.
    [ Скачать с сервера (829.0 Kb) ] 11.09.2013, 12:50

     

     

    Міхась Южык

     

    Чую цябе

     

    аповесць


    Частка I. Лепшы на Зямлі

    1

    Лічбы і ўсялякія загагуліны складваліся ў мудрагелістыя формулы, упарціліся, аніяк не жадалі падпарадкоўвацца волі Віталя, які з адчайным узрушэннем спрабаваў неяк гарманізаваць гэты матэматычны кашмар. Насценны гадзіннік даўно ўжо распачаў новыя суткі, але бядак, студэнт першага курса політэхнічнага інстытута, не сунімаўся. Ён не раз ужо касаваў напісанае і адразу ж, з зайздросным юнацкім імпэтам, угрызаўся ў наравістыя формулапабудовы, сцябаў лічбы і літары, ганяў і перасоўваў па клетках паперы, злучаў паміж сабой і праз колькі часу расштурхваў адным узмахам самапіскі. Віталь даўно пераадолеў шкалярскі страх перад грувасткімі формуламі, адно любіў іх ці ненавідзеў у залежнасці ад атрыманага выніку, ад плёну сваіх намаганняў. Можна сказаць, хлопец упадабаў гэты занятак, як ігрок, апанаваны нястрымным азартам перамогі, і нават правільней – гульні дзеля гульні. Да таго ж на носе была зімовая экзаменацыйная сесія. І допуск да яе давалі толькі станоўчыя адзнакі на заліках па шматстайных прадметах, якія шчодра падсоўвала навучэнцам ВНУ дзяржаўная сістэма адукацыі.

    А за акном весялілася мяцеліца, незвычайна густая і моцная для сярэдзіны снежня. Яна шчыравала між ліхтароў панадворка, раз-пораз узрываючыся парывамі ветру, гнала высвечаныя пухкія снежныя камякі ў розных напрамках: сцяліла пазёмкай, падхоплівала вірам дагары і кідала раптам у шыбу Віталевага акна бялютка-зіхоткія патокі.

    Снег ішоў ужо каторы дзень, амаль без перапынку, грунтоўна апранаючы збалелы ад восеньскіх вятроў горад. Ён нібы хаваў недасканаласці і заганы рэчаіснасці, прасвятляў душы абывацеляў. Ён натхняў мастакоў і паэтаў на новыя творы, а дворнікам ствараў дадатковыя невыгоды і нязручнасці. Снег абрынуўся неяк раптоўна, адразу ж замацаваўся маразамі, і, па ўсім відаць, наканавана яму было праляжаць не адзін месяц.

     (поўны тэкст качаецца з сервера па спасылцы ўверсе)


    Категория: Мои файлы | Добавил: m_iuzhyk
    Просмотров: 472 | Загрузок: 69 | Рейтинг: 0.0/0
    Всего комментариев: 0
    Имя *:
    Email *:
    Код *: